اثر محلول پاشی آلگارین، درین و هیومیک اسید بر گلدهی و ویژگی های کمی و کیفی میوه توت فرنگی رقم ’سلوا ‘

این مطالعه برای بررسی اثر عصاره های دریایی آلگارین ،درین و اسید هیومیک بر رشد رویشی و زایشی گیاه توت فرنگی رقم ’سلوا ‘، در شرایط گلخانه و کشت هیدروپونیک در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی اجرا گردید. گیاهان دختری، که به خوبی ریشه دار شده بودند در گلدان های پلاستیکی 3 کیلوگرمی که به نسبت 1:1 با پرلایت و کوکوپیت پر شده بودند، کاشته شدند و بعد از استقرار کامل آن ها با محلول آلگارین به غلظت های 0، 3 ، 6 و 9 گرم در لیتر، درین به غلظت های 0، 5/0، 1 و 2 گرم در لیتر و اسید هیومیک به غلظت های 0،5/1، 3 و 5/4 گرم در لیتر محلول پاشی شدند. صفت های اندازه گیری شده شامل سطح برگ، طول دمبرگ، وزن تر و خشک ریشه و شاخساره، تعداد گل در گل آذین، تعداد گل آذین در بوته، میانگین وزن میوه اول و دوم و تعداد فندقه آن ها، تعداد میوه، درصد میوه های بدشکل، طول و قطر میوه، میزان کلروفیل برگ ها، مواد جامد محلول و ویتامین ث بود. نتایج نشان داد که غلظت 3 گرم در لیتر اسید هیومیک سبب افزایش معنی دار سطح برگ گیاهان تیمار شده، افزایش وزن میوه های اول و دوم، تعداد فندقه، طول میوه، وزن تر و خشک شاخساره، وزن تر و خشک ریشه و عملکرد نسبت به گیاهان شاهد گردید. غلظت 3 گرم در لیتر آلگارین سبب افزایش معنی دار نسبت طول به قطر میوه نسبت به تیمار شاهد گردید. آلگارین 6 گرم در لیتر بیشترین میزان کلروفیل، و بیشترین درصد میوه های بدشکل را ایجاد کرد. کمترین درصد میوه های بدشکل، بیشترین میزان ویتامین ث و بیشترین قطر میوه در تیمار درین 5/0 گرم در لیتر به دست آمد. در بین غلظت های اسید هیومیک، غلظت 3 گرم در لیتر، در میان غلظت های آلگارین، غلظت 9 گرم در لیتر و در میان غلظت های درین، غلظت 5/0 گرم در لیتر بهترین غلظت های به کار رفته بودند. اما به طور کلی اسید هیومیک 3 گرم در لیتر به تنهایی مناسب ترین پاسخ ها را ایجاد کرد.